Spieszcie się kochać ludzi

Uczniowie klasy 4 na lekcji rozmawiali o  jednym z najsłynniejszych fragmentów wiersza naszego patrona, ks. Jana Twardowskiego. Napisali też krótkie odpowiedzi na pytanie Jak rozumiesz słowa księdza Twardowskiego: “ Spieszmy się kochać ludzi, tak szybko odchodzą”.

Julia Z. Słowa księdza Twardowskiego “ Spieszmy się kochać ludzi, tak szybko odchodzą” rozumiem tak, że ludzie nie wiedzą jak długo będą żyć i dlatego powinniśmy zawsze znaleźć czas na spotkania z ludźmi, rodziną, znajomymi. Nie powinniśmy odkładać naszych uczuć na później.

Elena B. “Spieszmy się kochać ludzi, tak szybko odchodzą” – to znaczy, żeby kochać kogoś tak, żeby ten ktoś to wiedział, zanim umrze.

Andrzej D. “Spieszmy się kochać ludzi, tak szybko odchodzą” – to znaczy, że trzeba mówić kochanym osobom, że się je kocha, lubi, być dla nich dobrym, nie kłócić się. Czasem może być już za późno i nie zdąży się powiedzieć im o naszej miłości zanim pójdą do aniołków.

Ruta M. Myślę, że te słowa znaczą to, że trzeba kochać ludzi, gdy żyją. Trzeba kochać ich teraz, bo gdy umrą, to będzie już za późno.

Róża i Szkoła Czarownic

Główną bohaterką książki jest Amelka Abecińska. Przyjaciółką Amelki jest Maryjka Mąciwoda, kolegami są Darzbór Dodomski i Bartodziej Babolin. Amelki przygody mają miejsce  w Szkole Czarownic imienia Hermenegildy Pokręconej. 

W każdym rozdziale opisana jest  lekcja różnych przedmiotów. Na przykład Kot Czarodziej Mrukotematyk uczy mrukotematyki. Dzieci też się uczyły przysposobienia do życia w świecie doorosłych. Na tej lekcji przychodzili dorośli i prezentowali różne zawody. 

Ich dyrektorka, Czarownica Dyrektor jest bardzo surowa. Ona nie jest za miła. Chce, żeby wszystko było świetnie zrobione. Nauczyciele w szkole sa mili. Jest ich czworo. 

Mag Literacjusz uczy przysposobienia do życia w świecie dorosłych. Mag Amimadeusz uczy o wielkich stworzeniach. Czarownica  Zmyślunka prowadzi lekcje zmyślania, a zioło magii uczy Ojda Ogrodniczka. W jednym z rozdziałów Amelka opowiada o swoim smoku. Smok ma na imię Putek. Amelka opowiada, że smok ciągle dymi i w  ogóle nie zionie ogniem.  W końcu jej tata odwozi Putka na Wyspę Przeciwpożarową, gdzie strażacy czarpożarami bardzo się ucieszyli. 

Moim ulubionym rozdziałem jest Martopolitanka. Ten rozdział opowiada o tym jak Maryjka zmieniła swoje imię.

Podobała mi się książka Szkoła Czarownic, ponieważ była bardzo śmieszna i miała krótkie rozdziały. 
Naprawdę Czarownica Dyrektor to jest Ciocia Alicja (Amelki miła ciocia). 

Maciek, Mikołajek i inne chłopaki

Głównym bohaterem książki „Mikołajek i inne chłopaki” jest chłopiec Mikołajek. Mikołajek chodzi do szkoły we Francji i mam dużo kolegów.

Koledzy Mikołaja są bardzo śmieszni. Jeden z nich jest bardzo gruby i dziwny, i nma na imiuę Alcest. Ananiasz też jest trochę dziwny bo się wszystkiego boi. Inni chłopcy zawsze się biją. Rufus i Gotfryd bili się najwięcej. Ale w szkole bić się nie można, bo jest taki opiekun, który wszystkiego pilnuje. Ma na imię Rosół i to jest śmieszne, bo rosól to jest też taka zupa.

Pierwszym wydarzeniem była sytuacja, kiedy Kleofas przyszedł do szkoły w okularach. Wszycy się bardzo zdziwili. Kleofas powiedział że nie można go bić bo ma okulary. Jak przeczytałem i usłyszałem o opiekunie Rosole, to zaczynałem się śmiać.

Najfajniejsze byo kiedy Maksencjusz robił magiczne sztuczki.Ostania sztuczka była taka że próbował zrobić żeby biała kulka zniknęła. I tak się stało. W szkole był obrażony że nie ma swojej biały kulki. Ktoś mu tę kulkę zabrał.

Podobało mi się też jak Mikołajek i koledzy poszli do lekarza na prześwietlenie. Najpierw myśleli że to są szczepnienia i operacje i przestraszyli się. Gotfryd zapytał się staraszych chłopaków czy to boli. Oni odpowiedzieli, że okropnie i że piecze, szczypie i drapie. To było zabawie, bo jak Ananiasz to usłyszał to rzucil się na ziemię i zrobiło mu się niedobrze. Powiedział też, że nie może iść do lekarza, bo jest chory!  Zrobił się wielki hałas i w końceu lekarze zabrali przez przypadek Gotfryda.

Książka mi się podobała dlatego, że była bardzo zabawna, chłopaki ciągle się bili i zawsze mówił „Chesz dostać w zęby?” i zaczynali się kłócić o byle co. Bardzo bym chciał przeczytać wszystkie inne książki o Mikołajku. 

Filip S. opowiada o książce Braciszek i Karlsson z dachu

Ostatnio przeczytałem książkę pt: ‘Braciszek i Karlsson z dachu” i właśnie o tej książce przygotowalem mój raport.

Główni bohaterowie tej książki to Braciszek i Karlsson z dachu. Braciszek to chłopiec, który mieszka w Sztokholmie, w Szwecji, z mamą, tatą bratem Bosse i siotrą Bettan. Braciszek ma 7 lat. Karlsson mieszka na dachu i jest kolegą Braciszka. Jest małym panem w średnim wieku i potrafi latać ze śmigiełkiem. Jest śmieszny i myśli, że jest najlepszy we wszystkim co robi. Zawsze powtarza „Hejsam hoppsan” i  „Grunt to spokój”. Karlsson mieszka na dachu u Braciszka. To wszystko dzieje się w Sztokholmie.

Moja ulubiona część w tej historii to kiedy Karlsson płata figle. Jeden z jego figli to kiedy Braciszek i Karlsson poszli na dach i polecieli do domu pewnej pani i znależli tam małego dzidziusia. Karlsson dał kiebaśe temu dzidzisiowi. Jak przyszli rodzice dzidziusia to krzyknęli i byli bardzo wystaraszeni.

Podobało mi się też, kiedy Karlsson buduje wieżę. Braciszek chciał, żeby mama, tata, brat i siostra oznali Karlsson. Ale jak zjedli obiad i wszyscy przyszli do pokoju Braciszka, Karlssona nie było. Zostal tylko klopsik i wież z klocków.

Myśłe, że warto przeczytać tę książkę, bo jest bardo śmieszna i dużo się w niej dzieje.   

Veronica o Dzieciach z Bullerbyn

Dzieci z Bullerbyn to moja ulubiona książka. Napisała ją Astrid Lindgren ze Szwecji. Książka ma 380 stron i bardzo mało obrazków. Składa się z trzech części. Część 1- Dzieci z Bullerbyn, Cześć 2- Jest już nas siedmioro w Bullerbyn i Część 3- w Bullerbym jest zawsze wesoło.

Narrotorką książki jest Lisa, która na początku pierwszej części ma 7 lat a na końcu książki ma 9. Ona ma dwóch braci- jeden ma na imię Bosse i ma 8 lat, a drugi ma na imię Lasse i ma 9 lat. Mieszkają oni z rodzicami w Zagrodzie Środkowiej.

W Zagrodzie Północnej mieszkają Anna i Britta z rodzicami i dziadziusiem. A w Zagrodzie Południowej Olle z rodzicam, a póżniej pojawia się jego nowa siostra, Kerstin. Anna ma 7 lat, Britta 9, a Olle chyba 8. Wszyscy są bohateramiksiążki.

Bullerbyn to mała miejscowość w Szwecji. Mieszkają tylko te 3 rodziny. Po polsku to znaczy Hałaśliwa Wieś. W Bullerbyn są pola, pastwiska, 2 jeziora i lasy. Hodują tam owce, krowy, kurczaki i prosięta. W Zagrodach rosną drzewa owocowe.

Dzieci z Bullerbyn mają ciekawe i śmieszne przygody. Mają oe dużo wyobraźni i fantazji i nigdy sie nie nudzą. Opowieści o nich są bardzo wesołe i pełne humoru. Można się szczerze pośmiać. Mój ulubiony rozdział to historia jak Lasse udawał Wodnika i nago siedział na kamieniu i grał na grzebieniu

Inny bardzo śmieszny rozdział był o tym jak dzieci wracały za szkoły i bawiły się w różne śmieszne zabawy też w piratów. I działo się to na pastwisku Szweca, niedaleko jego domu. Szewc je kilka  razy ratował i przepędział, one wciąż wracaływ to samo miejsce. Na koniec zostawiły na wysepce buty swojej służącej Agdy.

Bardzo śmieszne też było opowiadaneie o skrzyni Mędrców.  A było to pudełko, w którym chłopcy schowali swoje mleczne ząbki, co im wypadły, i ukryli pudełko pod podłogą. Dziewczynki to wyśledziły i włożyły do pudełka sztuczną szczękę Agdy. To bardzo chłopców wystraszyło i w końcu wyrzucili swoje zęby, na które lubili się patrzeć.

Najbardziej w książce podobało mi się jak Lisa coś opisuje i dodaje „ach jak nam było przyjemnie” albo „ach jak na było wesolo”. I jeszcze podoba mi się jak dziadziuS swoje opowiadania zaczyna od „ho ho ho tak tak tak”.

To była najlepsza książka jaka dotąd czytałam. Polecam ją każdemu dziecku nawet amerykanskiemu, bo można ją kupić też w wersji angielskiej. 

Julia i Dominik: Kinga i jak ją rozgryźć

Julia

Główni bohaterowie - Głównym bohaterami w książki są Kinga i jej kolega Romek

Miejsca wydarzeń - Kinga i Romek są na wakacjach z rodzicami nad morzem. Jak jest ładna pogoda chodzą na plażę, a jak brzydka bawią się w domku kampingowym.

Wybrane wydarzenia - Rodzice Kingi powiedzieli że mają dla niej niespodziankę. Kinga ucieszyła się bo myślała że dostanie kółko do pływania z łabędziem. Rodzice powiedzieli że będą mieli nowego członka rodziny. Kinga myślała że dostanie psa albo węża. Ale rodzice powiedzieli że to będzie nowy brat. Kinga Była bardzo nieszczęśliwa. Zaczęła płakać i uciekła do swojego pokoju. 

Kinga i Romek poszli do lasu na grzyby. Romek nbie chciał pokazać ile ma w koszyka. O kazało się że znalazł tylko jednego malutkiego grzybka. Kinga powiedziała że te małe mają najwięcej witamin. Potem dzieci znalazły duży krzak malin. Romek powiedział że w każdej malinie jest robak. Powiedział że jak się je maliny szybko, to robak jest zabity, a jak wolno to robak żyje w brzucha. Żeby zabić robaka trzeba jeść coś ostrego najlepiej pieprz. Kinga pobiegła do kuchni żeby szybko jeść pieprz, ale mama powiedziała że to wszystko nie prawda a Romek to nabieracz.

Co mi się najbardzej podobało - Podobało mi się jak ostatniego dnia wakacji Kinga by ła smutna ale okazało się że Romek mieszka kilka ulic od niej. Śmieszne było też jak Kinga powiedziałą mamie że jest gruba i chora. Podobało mi się też jak Kinga i Romek poszli do sklepu po cukier. W sklepie postanowili kupić słodycze i zapomnieli o cukrze. Wrócili do domu bez cukro i be bez piniędzy.

Cała książka podobała mi się i myślę, że fajnie by było poznać Kingę.

Dominik

Głowni bohaterowie:Kinga, Mama, i tata Kingi, Romek, i rodzice Romka

Miejsca wydarzeń: Nad morzem, w domu kampingowym Kingi, sklepie, na plaży, w lesie, u Romka, w domu Kingi.

Ksiażka ta jest o dziewcznce, która ma na imię Kingai opowiada o jej wydarzeniach. Kinga jest na wakacjach z rodzicami, gdzie poznaje Romka. Zaprzyjażniają się i mają wiele przygód razem. Jedna z nich jest wycieczka do sklepu. Mama poprosiła Kingę, żeby poszła do sklepu po 1 Kilogram cukru. Kinga poszłą z Romkien do sklepu. W sklepie Kinga zapytała panią ile kosztuje 1 kg. cukru. Ale zamiast kupić to co mama chciała, dziewczynka wybrała lody, lizaki i cukierki dla siebie i Romka. Jak Kinga wróciła do domu, okazało że nie ma cukru, a ona jest cała lepka od zjedzonych słodyczy. Mama była niezadowolona. Na szczęście tata wrócił i przyniósł za sobą 1 kg. cukru.  Wszystko dobre się skończyło.

Książka ta mi się podobało ponieważ ma śmieszne historyjki. Każda historia podobało mi się. Najbardziej mi się podobało jak Romek coś nieprawdziewego powiedział o robakach do Kingi. Ona dała się nabrać i to było śmieszne. Jak chcesz wiedzieć co Romek powiedział i co Kinga zrobiła to poczytaj książkę. 

Agnieszka rekomenduje książkę Pompon w rodzinie Fisiów

Bohaterowie - Bohaterami są Pompon, Malwina Fiś, Gniewosz Fiś, Mama Fiś, Tata Fiś, Kacper i Zuzia.

Miejsce wydarzeń - Mieszkanie w bloku rodziny Fisiow, wanna, Park, Łazienki, obóz

O czym jest książka? Książka jest o smoku który nazywał się Pompon. Pompon pojawił się w umywalce w łazience u rodziny Fisiów. Najpierw Gniewosz i Malwina ukrywali go w swoim pokoju ale później mama go znalazła. Pompon i jego rodzina mają wiele przygród i kłopotów z Pomponem. Pompon jest bardzo sprytny i przemądrzały. Lubi robić wszystkim  na złość i lubi muchy. Pompom mówi i nawet pisze swój własny blog. Kiedy Pompon stał się słynny dostał pracę w Wawelu teraz jest przewodnikiem wycieczek. Pompon mieszka na Wawelu. Pompon i jego nowa rodzina odwiedzają rodzinę Fisiów w Warszawie.

Co mi najbardziej podobało - Pompon nie lubi kotów. Najbardziej  miesię pododa kiedy Poompon przekonał ciocię żeby zamknęła kota Sułtana w łazience. 

PS. Czytam Pompona drugi raz.

Ala M. o książce "Oto jest Kasia"

Ja czytam książkę „Oto Jest Kasia”. Napisała ją Mira Jaworczakowa. Kasia jest dziewczynką co dostaje same 5 (bo w tym czasie tylko były 5). Ona dostała 5 tylko do czasu kiedy jej siostra się urodziła:Agnieszka. Wtedy Kasia miała bardzo niedobry humor, więc zaczęła dostawać 4,3, i 2. Pewnego dnia babcia i dziadek przejechali żeby zobaczyć Agnieszkę. Kasia spróbowała wziąć dziadka ale on w ogóle na nią nie patrzyć. Tylko na Agnieszkę. Kiedyś Kasia musiała opiekować się Agnieszką na całą godzinę. Brat nie mógł bo miał grać w piłkę nożną z kolegami. Kiedy mama wyszła z domu, Kasia poszła do Agnieszki pokoju u zobaczyła że nie była przykryta kocem, okno było otwarte i leciał zimny wiatr do pokoju,. Godzina przeszła i mama wróciła. Kilka dni przeszły i Agnieszka była bardzo chora. Mam zdziwiła się i zapytała Kasię czy ona o tym coś wiedziała. Ale jak zawsze powiedziała nie. Znowu kilka dni przeszły. Doktor powiedział że Agnieszka może dostać zapalenia płuc. Strach przeszedł na cały dom, ale nie na Kasie. Kasia zawsze wie, że wszyscy będą tylko robić rzeczy dla Agnieszki. Tata przyjechał z Warszawy i wszystkim coś przywiózł. Kasi przywiózł różowe filiżanki, mamie niebieskie korale i Jurkowi śrubokręt. Na koncu Agnieszka wyzdrowiała, a Kasia poprawiła sobie oceny. Książka mi się podobała bo była dziewczynka która miała dobre oceny. Tylko dopóki jej mała siostra się urodziła. Wtedy miała humor zły. Ale, ona poprawiła swoje oceny i tak. 

Łukasz opowiada o Władcy Lewawu

Przeczytałem książkę „Władca Lawawu”. Napisałą ją Dorota Terakowska. 

Głównym bohaterem jest chłopiec; na imię ma Bartek./ Ma 13 lat i jest sierotą. Bartek ucieka co dzień do Smoczej Jamy. Chłopiec znalazł tajemniczy korytarz w którym wpadł w pajęczynę. Uwolnił się zniej a wychodząc poznał Allian - małych ludzi mieszkających w Wokanku. Wszcy bola się pajęczaków. Okazało się ża Wokarkiem rządzi Nienazwany, a miasto ma 10 Mędrców. Była tam młoda dziewczyna Dziesiątka.

Allianie żyją bez wojen i kłotni. Bartek przekonuje Dziesiątkę, a ona innych Allian, że czas przestać się bać pajęczaków i Nienazwanego, ale tylko bez zabijania. Bartek zrobił z drutu i baterii płot pod napięciem; pająki już do miasta nie weszły. Potem Bartek poszedł na Lewaw i pokonując swoj strach doszedł do Nienazwanego, ten okazał się mały i przestraszony odwagą Bartka. Chłopiec pomogli też nadchodzący Allianie. U Nienazwanego Bartek upewnił się że podchodzi z Wokanku i ma w nim rodziców i siostrę. Nienazwanego uciekł jako nietoperz, Allianie byli szczęśliwi a Bartek odnalazł swój dom.

Ola o Rozmowach ze Świnką Halinką

Bohaterowie książki „Rozmowy ze Świnką Halinką” to świnka Halinka i Filip. Razem mają dużo przygód i zabaw. Filip wszędzie bierze Halinkę. Halinka jest pluszowa i nie potrafi wąchać ani jeść. Ale Filip jej opowiada o zapachach. Chłopcy śmieją się z Filipa, ale mimo że jest zły, dalej kocha Halinkę .

Główne miejsca tej bajki są w domu Filipa, przedszkolu i na dworze. Gdziekolwiek jest, zawsze znajdzie się przygoda. Niezależnie jaka jest pogoda, to zawsze jest fajnie. To dlatego, bo jest przygoda. Filip i Halinka są w parku. Kiedy Filip daje Halince szkło powiększające, Halinka widzi potwora (biedronkę). Ale potem, wykombinowuje, że to tylko biedronka i nie boi się. I dalej zagląda do szkła.

Lubię tą bajkę bo są fajne przygody. Przygody są śmieszne, miłe, słodkie itd. Halinka gównie jest śmieszna. Do tego bajka jest wesoła i bohaterowie mają fajne poczucie humoru. Powinniście przeczytać tą bajkę. Naprawdę powinniście. To jest bardzo fajna książka więc będziecie mieć przyjemność.

Weronika K. o Pippi

Książka którą wybrałam na mój raport nazywa się „Pippi Pończoszanka” napisana przez Astrid Lindgren.

Wydarzenie które wybrałam nazywa się „Pappi bawi się w berka z policjantami.”

Główni bohatrowie są Pippi i dwóch policjantów. Pippi jest bardzo śmieszną dziewczynką. Jest też szybka i dobra w gimnastyce. Miejsce wydarzenia jest Willa mieszntota gdzie mieszka Pippi. Tatuś ją kupił dla niej wraz z koniem i małpą - Pan Nillson.

W tej przygodzie, dwóch policjantów pryzchodzi żeby zabrać Pippi do domu dziecka. Pippi ich nie rozumie, i mówi że już mieszka w ‘domu dziecka”. Policjanci próbują jej powiedziec że musi chodzić do szkoły, ale ona odpowiada że przez dziewięć lat dobrze żyła sobie bez "tabliczki schorzenia". A jak policjanci zapytali jej co jest stolica Portugalii, zaskoczyła ich mówiąc”Lizbona”, i że była już tam z tatą. Wtedy policjanci ją złapali. Pippi myślała że się bawią w berka i też ich złapała. Potem zaczęła od nich uciekać. A jak Pippi biegła, było bardzo ciężko ją złapać. To właśnie stało się z policjantami. Pippi biegła i się wspinała jak szalona. A jak zaczęła się wspinać na swój dom, policjanci musieli pójść po drabinę. A jak w końcu weszli, Pippi zeszła używając drzewo obok domu i zabrała im drabinę. W końcu Pippi dała  zpowrotem drabinę i zeszli krzycząc: „Teraz oberwiesz paskudny dzieciaku!” Pippi, która była bardzo silna, podniosła ich na rękach, a jak ich opuściła, odjechali.

To wydarzenie mi się podobało, bo było śmieszne. Było też ciekawe. Bardzo mi się podobała książka „Pippi Pończonszanka” i bym radziła ją innym przeczytać.

Filip W.: Ronja, córka zbójnika

Główni bohateowie książki pt. „Rojna, córka zbiójnka” to Ronja i jej rodziece, Mattis i Lovis, Birk i  i jego rodzice: Borka i Undis oraz zbójcy. Miejsce akcji to zamek i las Mattisa. Ronja to córka zbója Mattisa, która ma różne przygody w lesie. Poznaje Birka, który jet synem zbója Borki, który rywalizuje z Mattisem. 

Ronja i Birk stają się przyjaciólmi. Często się spotykają w lesie i spędzają razem czas. Niestety ich rodzice kłocą się między sobą. Dzieciaki postanowiają wyprowadzię się do Niedźwiedziej Groty i razem zamieszkać. Mattis nie może się z tym pogodzi. Ronja i Birk spedzają wspaniałe chwile przez całe lato. 

Nieraz czyhają na nich różne niebezpieczeństwa. A to poluje na nich Wietrzydła albo porywa ich wir w rzece. Lovis przychodzi i prosi żeby Ronja wróciła do domu. Ale ona mówi, że ojciec musi  sam poprosić. Pomału zbliża się też zima i dzieci wiedzą, że nie przeżyją. Zamarzną na śmierć. W końcu przychodzi Mattis i prosi Ronją aby wróciła. Ona zgadza się, ale razem z Birkim. Tymczasem w Zamku jest wielka uczta: Mattis i Borka postanawiają pogodzić się i razem walczyć przeciw namiestnikowi. Ronja i Birk postanawieją na wiosnę wrócić do groty. Najbardzej podobało mi się jak Ronja i Birk pływają w rzecej, biegają po lesie i zdobywają jedzenie. W ogóle nie chodzili do szkoły. U mielie poradzić sobie w każdej sytuacji i zadbać o siebie.